Do ubiegania się o wydanie orzeczenia/ opinii upoważnieni są rodzice/ prawni opiekunowie dziecka bądź pełnoletni uczeń, a także upoważniona instytucja pieczy zastępczej, pod opieką której przebywa dziecko. Wydanie dokumentu wymaga pisemnego wniosku.

Przy przyjmowaniu wniosków obowiązuje rejonizacja.

Wnioskodawca do wniosku dołącza posiadaną dokumentację uzasadniającą wniosek: zaświadczenia lekarskie, wyniki obserwacji i badań specjalistycznych, opinie dotyczące dziecka.

W przypadku, gdy dokumentacja dotycząca opinii/ orzeczenia przedkładana jest za pośrednictwem szkoły bądź placówki jej przedstawiciel składa dokumenty osobiście w sekretariacie poradni. Pracownicy poradni nie przyjmują wniosków do planowania w szkole/ placówce, mogą jedynie pomóc przy ich wypełnianiu.

Za kompletność wniosku przejmowanego od klientów w poradni odpowiadają pracownicy sekretariatu.

Wniosek może być też złożony elektronicznie- za pośrednictwem elektronicznej skrzynki podawczej utworzonej na podstawie ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 570). Do wniosku wnioskodawca dołącza elektroniczne kopie wymaganych dokumentów uwierzytelnione przy użyciu kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub podpisu potwierdzonego profilem zaufanym ePUAP. Na żądanie przewodniczącego zespołu wnioskodawca przedstawia oryginały dokumentów.

Każdy wniosek opatruje się datą wpływu  i ewidencjonuje. Wniosek o orzeczenie lub opinię do wczesnego wspomagania przekazuje się przewodniczącemu zespołu orzekającego, który powołuje zespół orzekający i wyznacza termin jego posiedzenia.

Zakres diagnozy określany jest w odniesieniu do uzasadnienia zawartego we wniosku –  specjalistów do przeprowadzenia diagnoz wyznacza się z uwzględnieniem ich kompetencji szczegółowych, ustala się terminy realizacji badań.

O terminie badań diagnostycznych wnioskodawca jest informowany telefonicznie albo za pośrednictwem poczty e-mail. W sytuacji, gdy wnioskodawca nie poda numeru telefonu ani adresu e-mail, informacja kierowana jest do rodzica za pośrednictwem szkoły/ placówki, do której dziecko uczęszcza.

Ze względu na specjalistyczny charakter badań ich realizacja może wymagać więcej niż jednej wizyty w poradni. W celu uzyskania informacji o problemach dydaktycznych i wychowawczych dziecka albo ucznia, poradnia może zwrócić się do dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki, do której dziecko albo uczeń uczęszcza, o wydanie opinii na temat dziecka, informując o tym osobę składającą wniosek; kopię takiej opinii przekazuje się wnioskodawcy.

W przypadku dwukrotnego niezgłoszenia się na badanie w poradni wnioskodawca jest informowany o odstąpieniu od realizacji wniosku. Fakt niestawienia się na badania odnotowuje się w dokumentacji dziecka. Wnioskodawca ma możliwość ponownego ubiegania się o wydanie dokumentu poprzez złożenie nowego wniosku.

Posiedzenia zespołu orzekającego, któremu przewodniczy dyrektor poradni, odbywają się w środy. Wnioskodawca jest informowany o terminie posiedzenia zespołu i możliwości uczestniczenia w nim, aby przedstawić własne stanowisko w sprawie, a także wskazać osobę z głosem doradczym. Również przewodniczący zespołu może za zgodą wnioskodawcy zaprosić do udziału w posiedzeniu osobę z głosem doradczym.

O wydaniu orzeczenia oraz opinii o wczesnym wspomaganiu rozwoju decyduje zespół orzekający w drodze głosowania.

Orzeczenie redaguje wskazany przez przewodniczącego członek zespołu orzekającego, w terminie do trzech dni od posiedzenia zespołu. Dokument jest przekazywany wnioskodawcy w terminie 7 dni. Czas rozpatrywania wniosku nie może przekroczyć 30 dni, w sytuacjach szczególnych 60, chyba, że konieczne jest uzupełnienie dokumentacji. Powyższe ramy czasowe dotyczą też wydawania opinii, przy czym termin jest ustalany z uwzględnieniem daty ostatniego badania diagnostycznego.

Jeżeli ze względu na konieczność przedstawienia zaświadczenia lekarskiego nie jest możliwe wydanie przez poradnię opinii w w/ w terminie opinię wydaje się w ciągu 7 dni od dnia przedstawienia zaświadczenia

Ostatecznej akceptacji wydawanych dokumentów dokonuje dyrektor poradni – przewodniczący zespołu orzekającego.

Szczegółowe regulacje prawne zawarte są w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 września 2017 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno-pedagogicznych (Dz. U z 2017r., poz. 1743)

Uzględnia się też przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz.U. z 2013, poz 199 ze zm.)

W JAKICH SPRAWACH WYDAWANE SĄ OPINIE

Opinie poradnia wydaje w sprawach określonych w ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, zwanej dalej „ustawą”, w ustawie z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.) oraz w przepisach wydanych na podstawie tych ustaw. Jeżeli przepisy te nie stanowią inaczej, opinie wydaje się zgodnie z przepisami z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 1 lutego 2013 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych (Dz. U z 2013 r., poz. 199).

Poradnia może wydawać opinie także w innych sprawach, niż określone w wyżej wskazane, związanych z kształceniem i wychowaniem dzieci i młodzieży.

JAKI JEST TRYB UBIEGANIA SIĘ O OPINIĘ PORADNI

Opinia jest wydawana na pisemny wniosek rodzica dziecka albo pełnoletniego ucznia, którego dotyczy, w terminie nie dłuższym niż 30 dni, a w szczególnie uzasadnionych przypadkach w terminie nie dłuższym niż 60 dni, od dnia złożenia wniosku. Wniosek powinien zawierać uzasadnienie.  

Opinia jest efektem diagnozowania dzieci i młodzieży, tak więc zanim podjęta zostanie decyzja zainteresowanej osoby, czy życzy sobie wydania opinii może ona skorzystać z diagnozy, na podstawie której poradnia np. udzieli konsultacji, pomoże zdecydować czy ubiegać się o orzeczenie, starać się o pomoc bezpośrednią w poradni.

Osoba składająca wniosek o wydanie opinii może dołączyć do wniosku posiadaną dokumentację uzasadniającą wniosek, w szczególności wyniki obserwacji i badań psychologicznych, pedagogicznych, logopedycznych i lekarskich, opinię nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych lub specjalistów udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu, szkole lub placówce. Zachęcamy, aby takie dokumenty przedkładać już wówczas, gdy wnioskujący chce skorzystać z badań specjalistycznych, czyli jeszcze przed podjęciem decyzji o oczekiwanym sposobie zaradzenia problemom zgłaszanym do poradni. To ułatwi proces diagnozy.

Na cele diagnozy opracowane są w naszej poradni druki, w których określono jakie informacje byłyby pożądane w związku z diagnozą – zachęcamy, aby posiłkować się nimi podejmując zamiar realizacji badań w poradni. Kwestionariusze zamieszczone są w zakładce DRUKI, zakres oczekiwanych informacji o dziecku uporządkowany jest w odniesieniu do problemu, który ma być poddany diagnozie specjalistycznej.

W niektórych sytuacjach w celu wydania opinii może być niezbędne przeprowadzenie badań lekarskich. Wówczas na wniosek poradni wnioskodawca przedstawia zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia, zawierające informacje niezbędne do wydania opinii. Wniosek może mieć formę ustną, albo pisemną. Już w toku diagnozy wskazujemy na takie oczekiwanie, co pomoże przyspieszyć kompleksową ocenę potrzeb dziecka i ustalić jaki będzie efekt diagnozy: wydanie opinii, ubieganie się o orzeczenie, ukierunkowanie w formie konsultacji, inna forma pomocy bezpośredniej.

W sytuacji, gdy w celu wydania opinii wymagane jest przedłożenie zaświadczenia lekarskiego opinię wydaje się w ciągu 7 dni od dnia przedstawienia zaświadczenia.

Aby uzyskać informacje o problemach dydaktycznych i wychowawczych dziecka albo pełnoletniego ucznia poradnia może zwrócić się do dyrektora przedszkola, szkoły lub placówki, do której dziecko albo pełnoletni uczeń uczęszcza, o wydanie opinii nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych lub specjalistów, informując o tym osobę składającą wniosek. Wnioskodawca ma prawo wglądu w treści zawarte w takiej informacji.

Opinię podpisują specjaliści sporządzający opinię – dzięki temu w sytuacji chęci skorzystania z wyjaśnień czy konsultacji jest możliwość szybkiego ustalenia, kto rozpoznawał potrzeby dziecka, oraz dyrektor poradni.

CO ZAWIERA OPINIA

  • 1) oznaczenie poradni wydającej opinię;
  • 2) numer opinii;
  • 3) datę wydania opinii;
  • 4) podstawę prawną wydania opinii;
  • 5) imię i nazwisko dziecka albo pełnoletniego ucznia, którego dotyczy opinia, jego numer PESEL, a gdy brak numeru PESEL – serię i numer dokumentu potwierdzającego jego tożsamość, datę i miejsce jego urodzenia oraz miejsce zamieszkania, nazwę i adres przedszkola, szkoły lub placówki oraz oznaczenie oddziału przedszkolnego w przedszkolu, oddziału w szkole lub grupy wychowawczej w placówce, do której dziecko albo pełnoletni uczeń uczęszcza;
  • 6) określenie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dziecka albo pełnoletniego ucznia oraz opis mechanizmów jego wyjaśniających funkcjonowanie, w odniesieniu do problemu zgłaszanego we wniosku o wydanie opinii;
  • 7) stanowisko w sprawie, której dotyczy opinia, oraz szczegółowe jego uzasadnienie;
  • 8) wskazania dla nauczycieli dotyczące pracy z dzieckiem albo pełnoletnim uczniem;
  • 9) wskazania dla rodziców dotyczące pracy z dzieckiem albo wskazania dla pełnoletniego ucznia, które powinien stosować w celu rozwiązania zgłaszanego problemu;
  • 10) imiona i nazwiska oraz podpisy specjalistów, którzy sporządzili opinię;
  • 11) podpis dyrektora poradni

POSTĘPOWANIE Z OPINIĄ

Opinia jest wydawana rodzicowi albo pełnoletniemu uczniowi w jednym egzemplarzu.

Na pisemny wniosek tych osób poradnia przekazuje kopię opinii do przedszkola, szkoły lub placówki, do której dziecko albo pełnoletni uczeń uczęszcza. Zachęcamy jednak, aby wnioskujący zapoznał się z opinią osobiście, gdyż czasem umożliwi to szybką korektę ewentualnych uchybień, np. dotyczących danych osobowych, ale też zapewnienie wyjaśnień wobec niezrozumiałych treści, a przede wszystkim zapoznanie się, a następnie wdrożenie wskazań adresowanych do rodziców bądź pełnoletniego ucznia.

W sytuacji zaistnienia takiej potrzeby możliwe jest otrzymanie kopii opinii.

UZYSKIWANIE INNEJ POMOCY NA PODSTWIE BADAŃ DIAGNOSTYCZNYCH

Na podstawie badań, na pisemny wniosek rodzica albo pełnoletniego ucznia, można uzyskać  informację o wynikach diagnozy przeprowadzonej w poradni.

Diagnoza może też być podstawą do ubieganie się np. o formy terapeutyczne, poradę czy konsultację. Przy ubieganiu się o terapię  wymagane jest złożenia osobnego wniosku. 

Procedury działań o charakterze

INTERWENCJI KRYZYSOWEJ oraz POSTINTERWENCYJNYM

podejmowanych przez pracowników

Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej nr 2 w Elblągu

INTERWENCJA KRYZYSOWA

I. INTERWENCJA KRYZYSOWA – zespół interdyscyplinarnych, celowych i skoordynowanych oddziaływań: podejmowanych w ciągu 72 godzin od momentu zaistnienia zdarzenia wykorzystujących zasoby klienta kryzysowego, jego naturalnego otoczenia społecznego oraz instytucji pomagających celem odzyskania przez klienta równowagi wewnętrznej sprzed kryzysu, przywrócenia poczucia sprawczości i wpływu.

II. TRYB PODEJMOWANIA INTERWENCJI KRYZYSOWEJ.

1) Pracownicy PPP podejmują działania interwencyjne wobec klientów Poradni na terenie PPP lub placówki oświatowej podlegającej jej opiece:

– na wniosek rodzica, opiekuna prawnego

– na wniosek szkoły, placówki.

2) Wnioski przyjmowane są i realizowane w godzinach pracy Poradni. Jeżeli zdarzenie kryzysowe zaistnieje poza godzinami pracy Poradni organem uprawnionym do podjęcia interwencji kryzysowej jest Zespół Interwencji Kryzysowej powołany przez Prezydenta Miasta Elbląg i działający na terenie gminy Miasto Elbląg

3) W sytuacji zaistnienia zdarzenia kryzysowego placówka oświatowa jest zobowiązana do podjęcia następujących działań: zapewnienie bezpieczeństwa, opieki osobom uczestniczącym w zdarzeniu; zabezpieczenia miejsca zdarzenia, dowodów istotnych w sprawie (np. sms-ów, e-maili); powiadomienia stosownych służb – pogotowie ratunkowe, straż pożarna, policja, prokuratura; powiadomienia rodziców/ opiekunów prawnych uczniów; uruchomienia wewnętrznych procedur przewidzianych na wypadek sytuacji kryzysowej; delegowania do współpracy z zespołem interwencyjnym poradni konkretnych osób posiadających wiedzę na temat zajścia i podjętych działań.

4) Przez czas realizacji działań interwencyjnych na terenie placówki jej dyrektor zapewnia: pomieszczenia niezbędne do pracy członków zespołu; opiekę nad uczniami objętymi działaniami interwencyjnymi – w czasie gdy nie znajdują się oni w bezpośrednim kontakcie z pracownikiem poradni obecność pracownika placówki oświatowej uprawnionego do podejmowania decyzji w ramach realizowanej interwencji; osoby delegowane ze strony placówki do współpracy pozostają członkami zespołu interwencyjnego.

5) W ramach podjętej interwencji kryzysowej zespół pracuje w kierunku:

  • udzielania wsparcia psychologicznego i mobilizacji zasobów osób poszkodowanych,
  • normalizowania reakcji na zdarzenie,
  • odreagowania i stabilizowania emocji,
  • aktywizowania najbliższego otoczenia osób poszkodowanych do udzielania wsparcia i pomocy („sieć pierwotna”),
  • kierowania do instytucji i organów udzielających pomocy w sytuacjach kryzysowych (tzw. „sieć wtórna”),
  • identyfikowania osób z grupy wysokiego ryzyka zagrożonych dekompensacją i podejmowaniem zachowań destrukcyjnych.

6) Po zakończeniu działań interwencyjnych zespół:

  • formułuje i przekazuje wnioski oraz wskazania do pracy w placówce,
  • formułuje i przekazuje wnioski oraz wskazania do pracy w środowisku domowym.

7) Osobę koordynującą pracę zespołu interwencyjnego oraz odpowiedzialną za ostateczny kształt dokumentacji wyłania zespół spośród swoich członków.

8) Na wniosek osób zainteresowanych poradnia może realizować działania wspierające w systemie postinterwencyjnym.

III. WEWNĘTRZNE ZASADY POWOŁYWANIA I FUNKCJONOWANIA ZESPOŁU INTERWENCJI KRYZYSOWEJ W PORADNI PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNEJ NR 2 W ELBLĄGU

1) Wszyscy pracownicy poradni posiadają kompetencje pozwalające na podejmowanie działań o charakterze interwencji kryzysowej.

2) Zespół interwencji kryzysowej powołuje dyrektor poradni na wniosek placówki, rodzica lub opiekuna prawnego dziecka.

3) Zespół interwencji musi składać się z co najmniej dwóch pracowników poradni.

4) W pierwszej kolejności do interwencji kryzysowej oddelegowywani są pracownicy realizujący godziny pracy w momencie rozpoczęcia interwencji.

5) W czasie podejmowania działań interwencyjnych oddelegowani pracownicy są zwolnieni z realizowania planowych obowiązków.

6) Działania podejmowane w ramach interwencji kryzysowej obejmują między innymi: spotkanie członków zespołu celem wstępnej diagnozy sytuacji i zaplanowania działań interwencyjnych; bezpośrednią pracę z osobami objętymi interwencją kryzysową; spotkania członków zespołu ukierunkowane na analizę bieżącego etapu pracy, zaplanowanie dalszych oddziaływań oraz superwizję; dokumentowanie zrealizowanych działań,formułowanie wniosków i zaleceń do pracy postinterwencyjnej; bieżące informowanie dyrektora poradni o planie podjętych działań i ich przebiegu.

7) Osobę koordynującą pracę zespołu interwencyjnego oraz odpowiedzialną za ostateczny kształt dokumentacji wyłania zespół spośród swoich członków.

8) Osoby odpowiedzialne za udzielanie pomocy interwencyjnej są zobligowane do nieujawniania informacji na temat zdarzenia i podejmowanych działań osobom niepowołanym, w tym mediom.

DZIAŁANIA POSTINTERWENCYJNE

I. PROBLEMY POSTKRYZYSOWE – trudności w funkcjonowaniu społeczności lub jednostki pojawiające się po ustąpieniu największego zagrożenia (kryzysu), kiedy opadną ekstremalnie silne emocje, ale całe zdarzenie w umysłach uczestników i świadków utrzymuje poczucie zagrożenia i niepewności.

DZIAŁANIA POSTINTERWENCYJNE – zespół interdyscyplinarnych, celowych i skoordynowanych oddziaływań: podejmowanych później niż 72 godziny po wystąpieniu zdarzenia, zwykle po zakończeniu interwencji kryzysowej, wykorzystujących zasoby klienta, jego naturalnego otoczenia społecznego oraz instytucji pomagających, w celu przywróceniu klientowi optymalnego w danych okolicznościach poziomu funkcjonowania.

II. TRYB PODEJMOWANIA DZIAŁAŃ POSTINTERWENCYJNYCH (dotyczy współpracy ze szkołami i placówkami oświatowymi)

1) Pracownicy PPP podejmują działania postinterwencyjne wobec klientów poradni na terenie PPP lub placówki oświatowej podlegającej jej opiece:

– na wniosek rodzica, opiekuna prawnego

– na wniosek szkoły, placówki.

2) Wnioski przyjmowane są i realizowane w godzinach pracy Poradni.

3) Składając wniosek placówka jednocześnie zobowiązuje się do: powiadomienia rodziców/ opiekunów prawnych uczniów uczestniczących w działaniach postinterwencyjnych o fakcie zgłoszenia do poradni potrzeby działań postinterwencyjnych oraz o realizacji takich działań na terenie placówki, udostępnienia wskazanym pracownikom Poradni wszelkich informacji dotyczących zdarzenia leżącego u podstaw podejmowanych działań (ujawnienie faktów i osób uczestniczących w zdarzeniu, udostępnienie dokumentacji zdarzenia, ujawnienie osób potencjalnie zagrożonych skutkami zdarzenia), delegowania do bezpośredniej współpracy z pracownikiem poradni konkretnych osób posiadających wiedzę na temat zajścia i podjętych czynności, współpracy zgodnej z opracowanym wspólnie planem działań postinterwencyjnych.

4) Przez czas realizacji działań postinterwencyjnych na terenie placówki zapewnia ona: pomieszczenia niezbędne do pracy członków zespołu, opiekę nad uczniami objętymi działaniami postinterwencyjnymi (adekwatnie do potrzeb określonych przez pracownika poradni), kontakt z pracownikiem placówki uprawnionym do podejmowania decyzji w ramach realizowanych działań, możliwość współpracy z osobami delegowanymi ze strony placówki do działań postinterwencyjnych realizowanych na terenie placówki lub poradni.

5) W ramach podjętych działań postinterwencyjnych zespół pracuje w kierunku: zebrania i analizy informacji o zdarzeniu oraz jego skutkach dla funkcjonowania jednostki i społeczności placówki, określenia wspólnie z pracownikami placówki planu działania uwzględniającego m.in.:

– identyfikację osób potrzebujących pomocy,

– działania pomocowe krótko- oraz długoterminowe w środowisku szkolnym i pozaszkolnym (w tym udzielanie wsparcia, mobilizowanie zasobów osób poszkodowanych, normalizowanie reakcji na zdarzenie, odreagowanie i stabilizowanie emocji),

– zmiany systemowe w placówce aktywizowania najbliższego otoczenia osób poszkodowanych do udzielania wsparcia i pomocy (tzw. „sieć pierwotna”), kierowania do instytucji i organów udzielających pomocy w sytuacjach trudnych (tzw. „sieć wtórna”), identyfikowania osób z grupy wysokiego ryzyka zagrożonych dekompensacją i podejmowaniem zachowań destrukcyjnych.

6) Po zakończeniu działań postinterwencyjnych zespół: formułuje i przekazuje wnioski oraz wskazania do pracy w placówce, formułuje i przekazuje wnioski oraz wskazania do pracy w środowisku domowym.

WEWNĘTRZNE ZASADY POWOŁYWANIA I FUNKCJONOWANIA ZESPOŁU POSTINTERWENCYJNEGO W PORADNI PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNEJ NR 2 W ELBLĄGU

1) Wszyscy pracownicy poradni posiadają kompetencje pozwalające na podejmowanie działań o charakterze pomocowym.

2) Zespół do działań postinterwencyjnych powołuje dyrektor poradni na wniosek placówki, rodzica lub opiekuna prawnego dziecka.

3) Zespół postinterwencyjny musi składać się z co najmniej dwóch pracowników poradni, w tym koordynatora wyznaczonego do współpracy z daną placówką w bieżącym roku szkolnym.

4) W pierwszej kolejności do działań postinterwencyjnych oddelegowywani są pracownicy realizujący godziny pracy w momencie rozpoczęcia działań postinterwencyjnych.

5) W czasie podejmowania działań postinterwencyjnych oddelegowani pracownicy są zwolnieni z realizowania planowych obowiązków.

6) Działania postinterwencyjne obejmują między innymi: spotkanie członków zespołu celem wstępnej diagnozy sytuacji i zaplanowania działań, bezpośrednią pracę z osobami objętymi wymagającymi pomocy, spotkania członków zespołu ukierunkowane na analizę bieżącego etapu pracy, zaplanowanie dalszych oddziaływań oraz superwizję, dokumentowanie zrealizowanych działań, formułowanie wniosków i wskazań do dalszej pracy, bieżące informowanie dyrektora poradni o planie podjętych działań i ich przebiegu.

7) Osobę koordynującą pracę zespołu postinterwencyjnego oraz odpowiedzialną za ostateczny kształt dokumentacji wyłania zespół spośród swoich członków.

8) Osoby odpowiedzialne za udzielanie pomocy postinterwencyjnej są zobligowane do nieujawniania informacji na temat zdarzenia i podejmowanych działań osobom niepowołanym, w tym mediom.

Nauczanie indywidualne

Aby ubiegać się o orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania bądź indywidualnego rocznego przygotowania przedszkolnego niezbędne jest przedłożenie wraz z wnioskiem zaświadczenia lekarskiego. Zakres treści zawartych w takim zaświadczeniu określa § 6 ust. 5 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 07.09.2017 r. w sprawie orzeczeń i opinii wydawanych przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno – pedagogicznych (Dz. U z 2017, poz. 1743).

Jeśli uczeń uczęszcza do szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe zgodnie z § 6 ust. 6 cyt. rozporządzenia „wnioskodawca dołącza zaświadczenie wydane przez lekarza medycyny pracy określające możliwość dalszego kształcenia w zawodzie, w tym warunki realizacji praktycznej nauki zawodu, jeżeli zespół, po zapoznaniu się z dokumentacją stwierdzi, że zaświadczenie to jest niezbędne do wydania tego orzeczenia. Przewodniczący zespołu wzywa wówczas wnioskodawcę do przedstawienia zaświadczenia w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia otrzymania wezwania”.

Nauczanie indywidualne/ indywidualne rocznie przygotowanie przedszkolne zgodnie z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie indywidualnego … nauczania (Dz. U. z 2017 r., poz. 1616) prowadzi się w miejscu pobytu dziecka (domu rodzinnym, placówce opiekuńczej, u rodziny zastępczej).

Na wniosek rodziców dziecka/ pełnoletniego ucznia i na podstawie załączonego do wniosku zaświadczenia lekarskiego, z którego wynika, że stan zdrowia dziecka uległ czasowej poprawie dyrektor szkoły/ przedszkola zawiesza nauczanie indywidualne na okres wskazany w zaświadczeniu lekarskim. Stanowi o tym § 11 rozporządzenia w sprawie indywidualnego nauczania.

Natomiast, zgodnie z § 12 w/ w rozporządzenia na wniosek rodziców dziecka/ pełnoletniego ucznia i na podstawie załączonego do wniosku zaświadczenia lekarskiego, z którego wynika, że stan zdrowia dziecka umożliwia uczęszczanie do szkoły dyrektor szkoły/ przedszkola zaprzestaje organizacji nauczania indywidualnego.

Ustawodawca nie określił, jakie treści powinny być zawarte w zaświadczeniach uprawniających do zawieszenia bądź zaprzestania indywidualnego nauczania.

Informacja o rodzajach niepełnosprawności upoważniającej do objęcia dziecka/ ucznia kształceniem specjalnym lub wczesnym wspomaganiem rozwoju:

Orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego wydawane są z uwagi na:

– niesłyszenie

– słabe słyszenie

– niewidzenie

– słabe widzenie

– niepełnosprawność ruchową, w tym z afazją

– niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim

– niepełnosprawność intelektualną w stopniu umiarkowanym

– niepełnosprawność intelektualną w stopniu znacznym

– autyzm, w tym z zespół Aspergera

– z niepełnosprawność sprzężoną, to jest współwystępowaniem w/ w niepełnosprawności

Inne problemy upoważniające do wydania orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego:

– zagrożenie niedostosowaniem społecznym

– niedostosowanie społeczne

Przy głębokiej niepełnosprawności intelektualnej wydawane są orzeczenia o potrzebie zajęć rewalidacyjno – wychowawczych.

Wczesne wspomaganie rozwoju przysługuje dziecku od chwili wykrycia niepełnosprawności do rozpoczęcia nauki w szkole.

Orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego i zajęć rewalidacyjno – wychowawczych oraz opinie do wczesnego wspomagania rozwoju wydawane są przez zespoły orzekające działające w publicznych poradniach psychologiczno – pedagogicznych – obowiązuje rejonizacja.

Orzeczenia wymienione powyżej nie są tożsame z orzeczeniami o niepełnosprawności.

Okoliczności, w jakich szkoła może wystąpić do publicznej poradni psychologiczno – pedagogicznej z  wnioskiem o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia określa § 20 ust. 11 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. poz. 1591), a także zmiany do wcześniej obowiązującego rozporządzenia w sprawie pomocy psychologiczno – pedagogicznej.

Zgodnie ze wskazanym przepisem wniosek do poradni kieruje dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki, za zgodą rodziców ucznia albo pełnoletniego ucznia. Może tak postąpić wówczas, gdy z wniosków dotyczące dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia (formułowanych w wyniku oceny efektów pomocy psychologiczno – pedagogicznej) wynika, że mimo udzielanej uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu, szkole lub placówce nie następuje poprawa funkcjonowania ucznia w przedszkolu, szkole lub placówce.

Wniosek o przeprowadzenie diagnozy i wskazanie sposobu rozwiązania problemu ucznia, zgodnie z § 20 ust. 12 zawierać ma informacje o:

1) rozpoznanych indywidualnych potrzebach rozwojowych i edukacyjnych, możliwościach psychofizycznych ucznia oraz potencjale rozwojowym ucznia;

2) występujących trudnościach w funkcjonowaniu ucznia w przedszkolu, szkole i placówce lub szczególnych uzdolnieniach ucznia;

3) działaniach podjętych przez nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów w celu poprawy funkcjonowania ucznia w przedszkolu, szkole i placówce, formach pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniowi w przedszkolu, szkole lub placówce, okresie ich udzielania oraz efektach podjętych działań i udzielanej pomocy;

4) wnioskach dotyczących dalszych działań mających na celu poprawę funkcjonowania ucznia, sformułowanych w wyniku analizy efektywności dotychczas zapewnionej pomocy.

Zasady  wspomagania przedszkoli, szkół i placówek przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną nr 2 w Elblągu w zakresie realizacji zadań dydaktycznych, wychowawczych i opiekuńczych.

Wymogi formalne:

  • Na pisemny wniosek rodzica/opiekuna prawnego dziecka, dyrektora szkoły lub placówki specjaliści poradni psychologiczno – pedagogicznej mogą podjąć działania diagnostyczne, interwencyjne, wychowawcze, profilaktyczne w całej grupie/ klasie do której uczęszcza dziecko. 
  • W związku z tymi działaniami wymagana jest zgoda wszystkich rodziców/opiekunów prawnych.
  • Następnie dyrektor szkoły/placówki przedkłada w poradni oświadczenie o posiadaniu potrzebnych dokumentów (oświadczenie dostępne na stronie internetowej poradni).
  • Po spełnieniu powyższych wymogów formalnych pracownicy poradni przeprowadzają na terenie placówki obserwację, uczestniczą w zajęciach, prowadzą zajęcia, prelekcję, podejmują interwencję kryzysową lub inne czynności określone we wniosku skierowanym do poradni.
Skip to content